Μυκήνες: Ιστορία και μύθοι

Περιγραφή

Η αρχαία πόλη των Μυκηνών βρίσκεται 5 χλμ. Βόρεια του Άργους, υπήρξε το κέντρο ενός από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς. Βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο πάνω σε ένα φυσικά οχυρό λόφο μεταξύ δύο κορυφών, του Προφήτη Ηλία στα βορειοανατολικά και της Ζάρα στα νότια, και δέσποζε στο μεγαλύτερο μέρος της αργολικής πεδιάδας, αλλά κυρίως στις σπουδαιότερες οδικές αρτηρίες της περιοχής, στις οδούς επικοινωνίας μεταξύ Άργους, Νεμέας, Κλεωνών και Κορίνθου. Η ετυμολογία της λέξης είναι αβέβαιη. Ο ιδρυτής ήταν ο Περσέας, γιος του Δία και της Δανάης.
Ο αρχαιολογικός χώρος: Οι Μυκήνες αποτελούνται από την τειχισμένη ακρόπολη, όπου βρίσκονται τα ανάκτορα, οι οικίες και τα νεκροταφεία. Καθώς εισέρχεται κάποιος από την “Πύλη Η ακρόπολη (278μ.) έχει ακανόνιστο τριγωνικό σχήμα και περιβαλλόταν από ισχυρότατο τείχος. Το τείχος διατηρείται σε άριστη κατάσταση, είναι κατασκευασμένο από μαύρες πέτρες κατά το λεγόμενο “κυκλώπειο τρόπο”, δηλαδή με τεράστιους ακατέργαστους ογκόλιθους. Το αρχικό τείχος θεωρείται ότι κατασκευάστηκε τον 15ο αι. π.Χ.. το πάχος του ποικίλει από 3-7 μέτρα. Το τείχος έχει δύο πύλες, την κύρια γνωστή ως “Πύλη των Λεόντων”, στα ΒΔ και μια δευτερεύουσα, την λεγόμενη “Βόρεια Πύλη”. Η “Πύλη των Λεόντων”, η οποία διατηρεί τα ίχνη δίφυλλης θύρας και 2,75μ. Στο ανώτερο τμήμα της, αποτελούμενη από δύο κάθετες μονολιθικές παραστάδες, στις οποίες στηρίζεται το μονολιθικό υπέρθυρο πάνω στο οποίο σχηματίζεται ανακουφιστικό τρίγωνο, που κλείνει με το ανάγλυφο των λεόντων- δείγμα μνημειακής γλυπτικής. καθώς εισέρχεται κάποιος από την “Πύλη” συναντά τον “Περίβολο Α” των βασιλικών τάφων, έναν χώρο που περιβαλλόταν από κυκλικό τείχισμα, όπου βρίσκονταν έξι βασιλικοί τάφοι του 16ου αι. π.Χ.. Μέσα στους τάφους ο Ερρίκος Σλίμαν ανακάλυψε έναν θησαυρό από χρυσά κοσμήματα και σκεύη, χρυσές προσωπίδες, περιδέραια, χρυσά κοσμήματα, χάλκινα αγγεία, όπλα με ένθετες χρυσές διακοσμήσεις κ.α.
(σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο). Στο εσωτερικό της ακρόπολης βρίσκονται τα ερείπια του ανακτόρου που χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 14ου αι, π.Χ., μυκηναϊκού ιερού, αποθηκών, εργαστήρια, υπόγειας δεξαμενής και άλλων κτισμάτων χαρακτηρισμένων ως “οικίες”. Έξω από την ακρόπολη των Μυκηνών είναι οι μεγαλοπρεπείς τάφοι για τις βασιλικές οικογένειες. Εντύπωση δημιουργούν οι θολωτοί τάφοι, οι οποίοι χρονολογούνται μεταξύ 1550 και 1200 π.Χ., όπως ο “τάφος του Ατρέα”, ο “τάφος της Κλυταιμνήστρας”. Εκπλήσσει η κυκλώπεια κατασκευή τους κατά το εκφορικό σύστημα, να στενεύει συνεχώς προς τα επάνω. Υπάρχει πάντα το ερώτημα πως ήταν δυνατόν να τοποθετούν οι Μυκηναίοι με τόση ακρίβεια και καλαισθησία τεράστιους ογκόλιθους.
Αρχαιολογικό μουσείο: η συλλογή του μουσείου περιλαμβάνει ευρήματα που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή μέσα και έξω από το ανάκτορο, από τον 16ο-12ο αι. π.Χ.. Επίσης εκτίθενται τα μυκηναϊκά αγγεία, ορισμένα ζωγραφισμένα με φυτικά και θαλάσσια θέματα, λίθινα και οστέινα αντικείμενα, πήλινα ειδώλια, ακριβή αντίγραφα των χρυσών κτερισμάτων των βασιλικών τάφων. Ο αρχαιολογικός χώρος έχει ανακηρυχθεί από την ΟΥΝΕΣΚΟ μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Με Ενδιαφερει!